rövnəq

is. <ər.> klas. Parlaqlıq, gözəllik, zinət; lətafət, təravət; işıq. Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin. M. P. V.. Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə? M. R.. Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək, təravətlənmək, parlaq olmaq. Ömür rövnəq tapır könül güləndə; İnsanın qədrini insan biləndə. S. V.. Yarandı qardaşlıq, bir də məhəbbət; Könül rövnəq tapdı, qəlb işıqlandı. Aşıq Şakir. Rövnəq vermək – 1) bir şeyin gözəlliyini, parlaqlığını, yaraşıq və lətafətini artırmaq; gözəlləşdirmək, zinətləndirmək. Oxuyur hər biri beş-altı vərəq; Sonradan saqqala verir rövnəq. S. Ə. Ş.. Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dözən Ruqiyyə idi, Ruqiyyə. . . A. D.. Eşqin qüdrətlidir. . . Bu eşq ilə sən; Qara torpağa da rövnəq verərsən. B. Vahabzadə; 2) qüvvət vermək, rəvac vermək, daha da inkişaf etdirmək. İbrahim günü-gündən ticarətinə rövnəq verib böyük bir tacir oldu. (Nağıl). Rövnəqdən düşmək – gözəlliyini itirmək, təravətdən düşmək, əvvəlki gözəlliyini, təravətini, lətafətini, parlaqlığını itirmək. Buradan nə qədər gül-çiçək dərsəydilər, yenə də gülşən rövnəqdən düşməzdi. M. Hüs.. Eyşü işrət məclisi, əlbəttə, rövnəqdən düşər; Naleyi-ney, şuri-mütrüb, nəğmeyi-tar olmasa. Ə. V.. Rövnəqdən salmaq – 1) təravətini, gözəlliyini pozmaq; 2) məc. yayılmağa, inkişaf etməyə qoymamaq. Təziyə məclislərini rövnəqdən salmaq məqsədilə kinolar və sair ictimai əyləncələr təşkil edilsin. M. S. O.. Rövnəqi pozulmaq – bax rövnəqdən düşmək. Rövnəqi pozulub otağımızın; Ziyası qalmayıb çırağımızın. Q. Z..